Ցեղասպանության անմեղ զոհերը վերացական արարածներ չէին, նրանք միս ու արյուն ունեցող մարդիկ էին, կենդանի հոգիներ՝ իրենց նիստուկացով, վարքուբարքով, ավանդույթներով ու սովորություններով, խինդ ու ծիծաղով, և ապրում էին բնականոն կյանքով:
Եթե վերցնենք ճապոնական էլեկտրոնային արդյունաբերության ոլորտը, ապա այնտեղ գործազրկության խնդիր սկզբունքորեն չի կարող առաջանալ, բացառվել է ու այժմ էլ է բացառված, որովհետև նրանց բարձրորակ և գերհուսալի արտադրանքը ցանկալի է համաշխարհային շուկայի ցանկացած սեգմենտի, այդ թվում` լայն սպառման ապրանքների ու ռազմական էլեկտրոնիկայի համար:
Հարկ չեմ համարում անդրադառնալ ռուս-թուրքական դարավոր թշնամությանը: Հայտնի դարձվածքը, թե չկան հավերժական թշնամիներ և հավերժական բարեկամներ, հաստատ այդ երկու ազգերին չի վերաբերում: Ռուսներն ու թուրքերն ընդամենը մեկ անգամ են «բարեկամացել» և այն էլ պատմական անչափ դժվար և ծանր ժամանակներում` հոկտեմբերյան հեղափոխության ծանր տարիներին։
ԽՍՀՄ-ը ղեկավարող կոմունիստական կուսակցությունը առանձնակի ոգևորություն չէր կարող ունենալ արդյունաբերության տեմպային զարգացման նկատմամբ, որովհետև սոցիալական լարվածության նոր ալիք էր բարձրանալու: Դեռևս չէին լուծվել մարդկանց կենսամակարդակի բարձրացման, լիարժեք սննդի ապահովման, բնակարանների ու կենցաղային այլ հարցերը:
Այս հոդվածը, որ առաջին և միակ անգամ տպագրվել է 1948-ին Սփյուռքում, ուղղակիորեն առնչվում է Հովհ. Թումանյանին: Բայց խնդիրը միայն Ամենայն հայոց բանաստեղծը չէ, խոսքը Թիֆլիսի հայաթափման մասին է:
Եգիպտոսի Լուքսորի թանգարանի պահեստում հայտնաբերվել են Թութանհամոն փարավոնի մանրանկարչական նավի պակասող մասերը, որ կես դար կորած էին համարվում: Խոսքը բրիտանացի հնագետ և եգիպտագետ Հովարդ Քարթերի հայտնաբերած գտածոների մասին է:
Մինչև 1921-ի մարտ ամիսը ռուսական Կարմիր բանակը նվաճեց Վրաստանի Հանրապետությունը, իսկ մինչև հուլիս՝ նաև ապստամբ Հայաստանը:
Ամբողջ Անդրկովկասը ենթարկվեց խորհրդայնացման:
Բրիտանիայի հնագետները պատճենում ու վերծանում են Հռոմեական կայսրության ժամանակներում Ադրիանոսի պարսպի վրա զինվորների գրաֆիտիները: Բրեմպտոնի կիրճում (Կամբրիայի կոմսություն) գրությունները թողել են հռոմեացի լեգիոներները, որ վերականգնել են Ադրիանոս կայսեր պարիսպը:
Պատերազմից առաջ և մինչև Վրաստանի խորհրդայնացումը Թիֆլիսում հրատարակվում էր «Կավկազսկոյե սլովո» ռուսական օրաթերթը, որ Կովկասի ռուսական թերթերի մեջ ամենից տարածվածը և ամենից ազդեցիկն էր:
Բայց վերադառնանք մեր թեմային ու փորձենք հասկանալ, թե որոնք էին ԽՍՀՄ-ի փլուզման օբեկտիվ պատճառները: Նախապես ասեմ, որ դրանք տեխնիկական ու կազմակերպական էին, որոնք բերեցին անհաղթահարելի տնտեսական հետևանքների:
Ռուսաստանի հարցում և, ընդհանրապես, բոլոր մեզնից շատ ուժեղների հարցում, մենք և մեզ նման թույլերն ու կիսաթույլերը միամտորեն, թե աշխարհի հիմնական գործերից շատ հեռու լինելով, անհուսորեն լող են տալիս խորին թյուրիմացությունների ծովում...